تریپس پیاز (Thrips tabaci lindeman (Thysanoptera: Thripidae از آفات کلیدی پیاز خوراکی در جهان است که سبب کاهش عملکرد محصول می‌شود.
اهمیت مبارزه با تریپس پیاز (Thrips tabaci lindeman (Thysanoptera: Thripidae
ایران دارای تولید سالانه ٢ میلیون تن و سرانه مصرف پیاز برای هر فرد ٢٢کیلوگرم می‌باشد و به لحاظ اقتصادی ضروری است در مدیریت سطح زیر کشت این محصول و کنترل آفات و بیماریهای آن توجه بیشتری شود.
این آفت به خاطر بالا بودن تنوع میزبانی، نرخ تولید مثل بالا، دوره نسل کوتاه، بالا بودن بقا در مرحله سنی غیرفعال (پیش شفیره و شفیره) توانایی تولید مثل بدون جفت گیری (بکرزایی) و پتانسیل بالا در مقاومت به حشره کش‌ها و انتقال بیماریهای ویروسی پیاز بیشتر مورد توجه است.
تغذیه گسترده تریپس پیاز نه تنها سبب توقف رشد گیاه می‌شود بلکه استعداد آن در ابتلا به بیماریهای قارچی، باکتریایی و ویروسی را افزایش می‌دهد و در نهایت سبب کاهش وزن سوخ و عملکرد می‌شود.
تریپس پیاز بیماری لکه زردی زنبق (Iris yellew spot virus) (IYSV) را نیز منتقل می‌کند و می تواند در برخی موارد سبب از بین رفتن محصول گردد. باید توجه داشت در زمان طغیانی شدن تریپس پیاز، ابتدایی ترین روش کنترل استفاده از حشره کش‌های شیمیایی است، اما مقاومت تریپس پیاز به حشره کش‌های گروه فسفره آلی، کارمابات و پایروترئیدی در بیشتر نقاط جهان یا کشور گزارش شده است.
نحوه ایجاد خسارت تریپس پیاز
تریپس پیاز یکی از آفات مهم و خسارت زای پیاز در سراسر جهان است، این آفت به دو طریق در پیاز خسارت ایجاد می‌کند.
- خسارت مستقیم تریپس پیاز آن است که از طریق تغذیه و تخم‌ریزی روی برگ و نقرهای شدن برگ سبز پیاز می‌باشد. در پیازچه با توجه به وجود لکه‌های نقرهای روی برگ میزان بازارپسندی آن کاهش می‌یابد و در پیاز نیز سبب کاهش قطر پیاز می‌شود .
2. خسارت غیرمستقیم آفت است و تریپس پیاز می‌تواند یک سری عوامل مهم بیماری زای گیاهی را از گیاه آلوده به سالم منتقل کند و سبب گسترش بیماری و کاهش عملکرد محصول در اثر بیماری شود. یکی از مهمترین عوامل بیماری زا که از این راه منتقل می‌شود. یکی از مهمترین عوامل بیماری زا که از این راه منتقل می‌شود ویروس لکه زرد پیاز (Bunyaviridaci Tospovirus) است.
پراکنش تریپس پیاز
تریپس پیاز می‌تواند تا ارتفاع 3000 متری از سطح دریا فعال باشد. این حشره، بومی مناطق مدیترانه‌ای بوده اما در اغلب نقاط جهان روی انواع محصولات کشاورزی تغذیه می‌کند و خسارت زیادی به محصولات مختلف در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا وارد می‌کند.(٢٠١٥ .(Gill et al.
تأثیر عوامل محیطی در طغیان تریپس پیاز
آب و هوای گرم و خشک سبب طغیان جمعیت تریپس پیاز می‌شود. دلیل آن می‌تواند به خاطر کاهش طول دوره یک نسل در گرما و کاهش تلفات تریپس ناشی از بارندگی، رطوبت و انواع پاتوژنها باشد. همچنین تنش‌های رطوبتی گیاه بر روی کیفیت عناصر غذایی گیاه پیاز تاثیر گذاشته و سبب جلب بیشتر تریپس بر روی آنها می‌شود(١٩٧٣ .(Lewis
تولید مثل تریپس پیاز
تولید مثل تریپس پیاز، هم به صورت غیرجنسی و هم به صورت جنسی می‌باشد و بیشترین روش تولید مثل بصورت غیرجنسی بوده که طی آن مادهها از تخم‌های غیربارور بوجود می آیند.
در مـواردی بـه ازاء هـر 100 عـدد حشـره مـاده یـک نـر داخـل جمعیـت دیـده مـی شـود . تخمهـا انفـرادی زیـر اپیـدرم گذاشـته مـی شـوند . دوره جنینـی تخـم 5 روز طـول 3 / 5 – 4 / روز و شـفیرگی 5 – 5 6 / 23 درجـه سـانتیگراد 5 روز مـی باشـد و دوره الروی در دمـای 26- تخـم و مجموعـا طـی دوره تخمگـذاری 60 عـدد تخـم میگـذارد . ایـن 6 میکشـد. هـر حشـره مـاده روزانـه 12- آفـت چنـد نسـلی هسـت.
شیوه دیگر به نام نرزایی است که در تولید مثل غیرجنسی تریپس پیاز دیده می‌شود. در این روش تریپس نر از تخم‌های غیربارور حاصل می‌شود. تولیدمثل به روش نر و ماده زایی به صورت همزمان می‌تواند در مزرعه
وجود داشته باشد. تولیدمثل به روش نرزایی روی محصول پیاز بیشتر از کلم می‌باشد. تریپس‌های حاصل از روش نرزایی سریعتر تکثیر شده و جمعیت بیشتری در مقایسه با ماده زایی در کلم ایجاد میکنند. جمعیت هایی که به روش نرزایی تولیدمثل میکنند می‌توانند بیماری پژمردگی و لکه برگ گوجه‌فرنگی را انتقال دهد که از خانواده توسپو ویروس و از جمله شامل ویروس لکه زرد زنبق می‌باشد که از بیماریهای مهم ویروسی پیاز می‌باشد.
تریپس‌های ماده غیرجنسی می توانند بیماری ویروسی TSWV (Tomato spotted wilt virus) را منتقل کنند، اما توانایی در انتقال بیماری ویروسی آن نسبتا متفاوت است (٤٥ -٠ درصد). میزان کارایی تریپس‌های غیر جنسی در انتقال بیماری ویروسی زردکی زنبق در روی پیاز مورد مطالعه قرارنگرفته است (٢٠١٣ .(Jacobson and Kennedy,
زیست شناسی آفت تریپس پیاز
تریپسـها جـزء آفـات مكنـده بـا دگردیسـی بینابینـی)metamorphosis Intermediate )هسـتند. انـدازه بـدن حشـره كامـل 9/0 میلیمتـر بـوده و بـدن آن پهـن ، باریـك و بـه رنـگ زرد ، قهـوه ای ، خاكسـتری روشـن تـا تیـره دیـده مـی شـود. حشـرات مـاده دارای دو جفـت بـال كشـیده و باریـك مـی باشـند كـه حاشـیه جلویـی و عقبـی هـر دو جفـت بـال ریشـكدار اسـت. حشـرات نـر کمـی کوچکتـر از مـاده هـا مـی باشـند و فاقـد لولـه تخـم ریـز یـا زائـده لولـه ماننـد در انتهـای شـکم مـی باشـند. تریپـس هـا در گلخانـه Parthenogenic یـا بکـرزا هسـتند یعنـی بـدون جفـت گیـری تولیـد مثـل مـی کننـد و نرهـا بـه نـدرت دیـده مـی شوند.
حشرات بالغ تریپس پیاز در داخل خاك یا داخل کاه و کلش و بقایای گیاهی زمستان گذرانی میکنند. حشرات بالغ در مقایسه با سایر مراحل رشدی تریپس متحرك بوده و می‌توانند پرواز کنند و به تله‌های به رنگ زرد و سفید جلب می‌شوند. این حشرات با بدنی طویل استوانه‌ای بسته به دمای محیط رنگ زرد تا قهوه ای دارند که با قطعات دهانی برنده مکنده از بافت گیاهی تغذیه میکنند
طول عمر حشره بالغ 16 تا 42 روز روی سیر و 28 تا 30 روز روپیاز است و ماده ها پس از هفت روز از دوره شفیرگی به مدت سه هفته می‌توانند تخم ریزی داشته باشند
در زمان مناسب، حشرات بالغ از پناهگاه زمستان گذارنی خود خارج شده و روی علف‌هرز میزبان تشکیل کلنی داده و نسل‌های بعدی روی پیاز تکثیر می شوند.
تریپس‌ها تخم‌ها را بصورت منفرد در داخل بافت برگ می گذارند. دوره انکوباسیون یا دوره رشدی تخم ٥-٤ روز می‌باشد و در شرایط هوای سرد ممکن است این مدت زمان ١٠-٥ روز نیز طول بکشد.
پس از خروج پوره های آفت از تخم، اولین و دومین سن پورگی آفت فعال بوده و از گیاه تغذیه می‌کند. طول این دوره برای سن اول و دوم به ترتیب ٥٣/٢ و ٥٤/٣ روز می‌باشددوره. شفیرگی نسبتاً غیرفعال بوده و شفیره معمولا در داخل خاك در قسمت گردن پیاز (انتهایی مریستم پیاز خوراکی) قرار دارد.
مرحله شفیرگی این حشره دارای دو بخش بوده که بخش اول به نام پیش شفیرگی است و به رنگ زرد روشن است و مدت آن ٣ روز است. بخش دوم که مرحله شفیرگی کامل است بال و شاخکها کاملاً رشد کردهاند و مدت آن نیز ١٠ روز است (٢٠٠٩ .(Pourian et al.
میزبانهای تریپس پیاز
تریپس پیاز بر خلاف سایر گونه‌های تریپس از بیش از ٣٥٥ گونه گیاهی گلدار به عنوان میزبان تغذیه می‌کند. البته بعضی از گونه‌های تریپس ممکن است تنها از یک گونه گیاهی مانند توتون تغذیه کنند، ولی بعضی گونه‌ها از چندین گیاه مختلف تغذیه میکنند.
تریپس پیاز می تواند بر روی ارقام زراعی و علف‌های هرز تولیدمثل کند و همچنین به گیاهان گلدار مانند یونجه، اسپاراگوس (مارچوبه)، لوبیا، چغندرقند، تمشک، کاهو، هویج، کلم، کلزا، گوجه‌فرنگی، خیار، سیر، نخود و آناناس خسارت وارد می‌کند.
میزان خسارت تریپس پیار در بین گونه‌های مختلف گیاهی متفاوت است. گیاه پیاز یکی از میزبانهای ترجیحی آفت است که خسارت قابل توجهی می‌بیند. تریپس پیاز بر روی گیاهانی مانند خردل، سیب‌زمینی شیرین و سیب‌زمینی ترشی هم فعال بوده ولی نمی‌تواند خسارت اقتصادی وارد کند.(٢٠١٤) Nault et al.
خسارت تریپس پیاز
تریپـس هـا در مرحلـه 4-2 برگـی خسـارت می زننـد . برگهـای آلـوده بـه سـمت پاییـن پیـچ می خورنـد. تریپـس بـا نیـش خـود سـطح زیـر بـرگ را سـوراخ كـرده و از شـیره بـرگ خیـار تغذیــه میكنــد و باعــث بــد شــکلی و کوچــک مانــدن بــرگ خیــار میشــود.
در اثــر نیــش تریپــس پشــت بــرگ لكـه هـای خشـك سـفید رنـگ پیـدا مـی شـود كـه بتدریـج ایـن لكـه هـا بـه هـم پیوسـته و خشـكیدگی وسـیعی را روی بــرگ ایجــاد مــی كنــد. ایــن حشــره باعــث خمیدگــی میــوه خیــار مــی شــود. تریپــس مــی توانــد ناقــل بعضـی از ویروسـها نیـز باشـد. ویروس پژمردگـی گوجـه فرنگـی(wilt Spotted) در کنـار لکـه هـای نقـره ای ، فضـوالت سـیاه رنـگ حشـره هـم دیـده میشـود . تراکـم حشـره در لابلای محـل اتصـال بـرگ بـه سـاقه زیـاد اسـت
در واقع تریپس پیاز با خراش دادن سطح برگ از سیتوپلاسم سلولهای گیاهی بخش مزوفیل تغذیه می‌کند. همچنین در زمان تغذیه، یکسری ترشحات بزاقی را به داخل بافت گیاهی رها می‌کند و در نتیجه لکه و نوارهای نقرهای رنگ در بافت برگ مشاهده می‌شود. در صورت افزایش شدت تغذیه نوارهای نقرهای در روی برگ بوفور مشاهده می‌شود و در زمان تغذیه می‌تواند تعدادی از عوامل بیماریزا را به داخل گیاه وارد کند. بطورکلی تریپس پیاز از طریق سوراخ کردن برگ و مکیدن شیره سلولهای گیاهی سبب از دست دادن آب و کاهش اندازه پیاز شده که در نهایت کمیت و کیفیت محصول را کاهش می‌دهد. میزان خسارت تریپس پیاز ٥٠-٣٠ % در مزرعه پیاز می‌باشد. تریپس پیاز ناقل بیماری ویروسی‌های Tospovirus مانند IYSV روی پیاز می‌باشد و می‌تواند بصورت سیستمیک این ویروس را منتقل کند. تریپس‌های ناقل بیماری ویروسی را به نام ویرولی فروس Viruliferous تریپس می نامند.
پایش جمعیت
تشخیص اولیه و به موقع یکی از عناصر کلیدی در مدیریت تلفیقی تریپس پیاز می‌باشد. در بیشتر مواقع آلودگی از حاشیه مزرعه شروع شده و در طول حاشیه مزرعه ادامه پیدا می‌کند. تراکم تریپس پیاز به روشهای مختلف تعیین می گردد.
پایش جمعیت تریپس پیاز باید از مرحله ٥-٤ برگی شروع شده و به صورت هفتگی ادامه یابدزیرا. تریپس در شرایط ایده آل می‌تواند سریعاً به صورت طغیانی درآید. روش نمونه‌برداری به این ترتیب است که درمزارع بزرگتر از ٢ هکتار حداقل ١٠ نقطه را تعیین کرده و در هر نقطه ٥ گیاه نمونه‌برداری می‌شود (در مجموع ٥٠ گیاه). در اوایل می‌توان نمونه‌برداری را از حاشیه مزرعه انجام داد، زیرا تریپس پیاز از اوایل تا اواسط فصل کشت در حاشیه مزرعه تراکم بالایی دارد و در نهایت تراکم آفت در سطح مزرعه و بویژه در قسمت‌های مرکزی افزایش پیدا می‌کند. با این وجود انتشار تریپس به قسمت‌های مرکزی مزرعه به صورت تدریجی است.
آستانه زیان اقتصادی (آستانه عمل) و زمان کنترل تریپس پیاز
تراکمی از تریپس پیاز به ازای یک گیاه که می‌تواند سبب کاهش عملکرد پیاز شود به عنوان آستانه عمل بیان می‌شود. آستانه زیان اقتصادی بسته به منطقه، رقم، مرحله رشدی گیاه و کارایی حشرهکش‌های مصرفی می‌تواند متفاوت باشد. پیازها در اوایل فصل رشد نسبت به اواخر مرحله رشدی حساس ترند. همچنین نوع رقم نیز می‌تواند در آستانه زیان اقتصادی موثر باشند. ارقام مقاوم پیاز می‌توانند تراکم بالای تریپس در گیاه را تحمل کنند در صورتیکه در پیازهای حساس تراکم ٣٠-١٥ تریپس به ازای هر گیاه می‌تواند خسارت اقتصادی داشته باشد و سبب کاهش عملکرد شود . (باقری و همکاران ١٣٩٣).
زمان کنترل شیمیایی بسته به نوع حشرهکش مصرفی می‌تواند متغیر باشد. اگر از حشرهکش اسپینوساد استفاده می‌شود زمان کنترل موقعی است که تراکم به ٣ عدد تریپس در گیاه رسیده باشد، اما اگر از حشره کش‌های اسپیروتترامات و آبامکتین استفاده می شود زمان مناسب برای کنترل مقرن با زمانی است که تراکم آفت، یک عدد تریپس در هر گیاه است (٢٠٠٤ .(Kuepper,
روشهای مدیریت تریپس پیاز
در مزارع پیاز آلوده به تریپس متداول ترین روش مدیریت آفت، استفاده از حشرهکش‌های شیمیایی می‌باشد. استفاده از ارقام مقاوم یکی دیگر از روشهای مدیریتی است که بیشتر مورد توجه کارشناسان است، اما مقاومت ارقام تجارتی پیاز به تریپس در سطح قابل قبولی نیست. روشهای زراعی و بیولوژیکی نیز در مزرعه پیاز بررسی شده است، اما کمتر از آنها استفاده می‌شود(حبیبی و همکاران ١٣٨٧؛ حسینی‌نیا و همکاران ١٣٩٣) ولی در اینجا کلیه روشهای کنترل تریپس ارائه خواهد شد
روشهای کنترل زراعی
نظر باینکه تریپس‌های بالغ در مزارع یونجه و غلاتی نظیر گندم می‌توانند زمستان گذارنی کنند، بنابراین کاشت پیاز در کنار مزارع فوق می‌تواند سبب افزایش تریپس پیاز در مزرعه شود. همچنین کاشت پیاز در کنار مزارعی مانند خیار و گیاهان خانواده کدوئیان، چلیپائیان و درختان میوه می‌تواند شدت حمله تریپس را افزایش دهد. در روشهای زراعی کنترل علف های هرز در اوایل فصل رشد پیاز توصیه شده است.
نشاکاری، ارقام زودرس
کاشت نشاء و استفاده از ارقام زودرس، دو تکنیکی است که با کاربرد توام آنها می‌توان سرعت رشد و نمو پیاز را در دوره کاشت افزایش داد. بنابراین کوتاه کردن دوره رشدی گیاهی در مرحله‌ای که آفت می‌تواند خسارت واردکند می‌تواند در کاهش خسارت موثر می باشد. در نیویورك تکثیر نشاء پیازچه قبل از کاشت مستقیم انجام می‌شود، اما استفاده از ارقام زودرس سبب می‌شود که این ارقام زودتر از کاشت مستقیم برداشت شوند و تعداد دفعات سمپاشی کمتر از ارقام رایج باشد. رقم خارجی مرسدس به خاطر زودرس بودن کمتر تحت تاثیر خسارت تریپس پیاز قرار می گیرد
مالچ
مالچ‌ها مزیت‌های زیادی دارند که می‌توان به حفظ رطوبت خاك، مهار علف‌هرز، حفاظت خاك و افزایش دمای خاك اشاره کرد. همچنین بعضی از مالچ‌های مصنوعی برای حشرات دورکننده هستند. به عنوان مثال مالچ‌های نقرهای برای تریپس‌ها خاصیت دورکننده دارد. استفاده از مالچ‌های ارگانیک در کاهش جمعیت تریپس پیاز موثر است. استفاده از کاه در وسط مزرعه در اوایل و اواسط مرحله رشدی پیاز می‌تواند ٣٣% در کاهش جمعیت تریپس پیاز موثر باشد ( شکل ٦). استفاده از مالچ در تمام فصل رویشی می‌تواند بین ٢٠-٠ % در کاهش جمعیت تریپس پیاز موثر باشد. مطالعات تکمیلی نیز نشان داد که رشد و تکثیر و ایجاد آلودگی تریپس در مزارع مالچ پاشی شده (با کاه) یک الی دو هفته با تأخیر اتفاق می افتد. تعداد پوره تریپس در این نوع مزارع در مقایسه با مزارع مشابه (بدون مالچ کاه) کمتر است(خدادادی، ١٣٧٦؛ طاووسی، ١٣٨٩).
کشت مخلوط (توام) و گیاهان تله
در بررسی هایی که در مصر انجام شده مشخص گردید که کاشت پیاز و سیر به همراه گوجه‌فرنگی میزان آلودگی را تا ٨٠% کاهش می‌دهد. درانگلیس هم کاشت هویج و پیاز جمعیت تریپس پیاز را تا ٥٠% کاهش داده است. در این روش هر دو محصول می‌تواند برداشت شود، اما خسارت تریپس از لحاظ اقتصادی قابل توجه نیست. محصولاتی مانند هویج، کلزا و بعضی از گیاهان گلدار مانند گل داودی خیلی برای تریپس جذاب هستند. کاشت این گیاهان به صورت نواری یا در مسیر رفت و آمد می‌تواند سبب جلب تریپس پیاز گردد. کاشت گیاهان تله در صورتی مؤثر است که گیاه مذکور از گیاه پیاز جذاب تر باشند(شکل ٧). هنگامی که جمعیت تریپس به تراکم قابل قبولی رسید می‌توان گیاهان تله را سمپاشی کرد. همچنین اصلاح تاریخ کاشت گیاهان تله و پیاز می‌تواند میزان تراکم تریپس را کاهش دهد.
آبیاری
آبیاری به روش بارانی و بارندگی در کاهش جمعیت تریپس پیاز موثر است. آب به صورت فیزیکی سبب شستن تریپس از سطح برگ شده و سبب مهار تریپس می‌شود. همچنین با آبیار ی به روش بارانی موجب خیس شدن سطح خاك شده و دسترسی پیش شفیره و شفیره تریپس پیاز به پناهگاه کاهش می‌دهد.
حشره کش های موثر بر تریپس پیاز :
- اسپیروتترامات کاوش
- تیامکتین
- تیاترین
- دیکلرووس کاوش
- تیاکلوپرید+ دلتامترین کاوش
- پروفنفوس کاوش
- ایمیداکلوپرید کاوش
- آکتامیا
- دیمتوات کاوش
- فیپرونیل کاوش
فهرست منابع
- ارده ، ج. یوسفی، م. حمزه لو، ا. ١٣٩٣.کارایی حشره کش جدید موونتو %١٠ SC در کنترل تریپس پیاز .Thrips tabaci شماره فروست ٤٧٣٨٨، ١٧ صفحه.
- باقری، س. زارع س. ١٣٨٧ روشهای کنترل تریپس روی محصولات مختلف زراعی در استان خوزستان.سازمان جهاد کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، نشریه ترویجی ٥٢٩.
- باقری، س.شیردل، د. علوی، ج. حسنی‌مقدم م. پوراکبری، ج.١٣٩٣ تعیین آستانه‌ی زیان اقتصادی تریپس روی پیاز Thrips tabaci Lindeman، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور . شماره فروست 46813، صفحه 36
- گل‌محمدزاده خیابانی، ن اسدی، ه. ناصری، م. تجاسب، ب.بابائی، ف.١٣٨٧. بررسی کارایی روشهای مبارزه غیرشیمیایی در عملکرد و تقلیل جمعیت تریپس پیاز. شماره فروست ٢٩٧٨٩ ، ٥٤ صفحه.
- حسینی‌نیا، ا. ملکشی، ح. منظری، ش. ادریسی، ب. خلج، م. بیرامی‌زاده، ا. ١٣٩٣. بررسی کنترل تلفیقی تریپس پیاز با سن شکارگر Orius albidipennis Reuter (Hem.: Anthocoridae و مقایسه با ترکیبات مختلف روی گل مریم. پژوهشکده ملی گل و گیاهان زینتی، شماره فروست ٤٥٩٠٨ ، ٢٦صفحه.
- خدادادی، م. ١٣٧٦. بررسی اثرات مالچ ( پوشش ) پلاستیکی و مقادیر بذر مصرفی بر روی برخی صفات پیاز رقم سفید کاشان. موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بدر، بخش تحقیقات سیب زمینی و پیاز، شماره فروست 10588، صفحه 7
- شیخی، ع. شیردل،د. یوسفی، م. باقری،م. باقری س و مالمیر ع. 1385. بررسی حساسیت تریپس پیازThrips tabaci به حشره کش های جدید، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور،
- شیخی، ع. شیردل،د. یوسفی، م. باقری، م. باقری س. ١٣٨٧. کارایی حشره کش جدید پروتئوس %١١OD در کنترل تریپس پیاز Thrips tabaciموسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور ، گزارش نهایی شماره فروست٤٤٤٦٧، صفحه 18
- طاووسی، م. ١٣٨٩. خاکپوش ها در زراعت سبزی وصیفی. موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان. شماره فروست ٣٧٦٤ ، ٢٧ صفحه.
- یوسفی، م. فتحی هفشجانی، ا. حق‌شناس، م. شیخی، م. ١٣٩٢. بررسی مکانیسم های مقاومت به تریپس پیاز Thrips tabaci Lindeman در مزرعه و گلخانه. موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور ،شماره فروست ٤٦٧٢٦، صفحه43.
- Alston D. G., Drost D.. ٢٠٠٨. Onion thrips (Thrips tabaci). ENT-
- ١١٧-٠٨PR. Utah Pests Fact Sheet, Utah State University Extension. Utah State University extension and Utah Plant Pest Diagnostic Laboratory, Logan, UT. (http://extension.usu.edu/files/publications/factsheet/ent -١١٧-٠٨pr.pdf) (last accessed April ٢٠١٥).
- Buckland K., Reeve J. R., Alston D., Nischwitz C., Drost D..
- ٢٠١٣. Effects of nitrogen fertility and crop rotation on onion growth and yield, thrips densities, Iris yellow spot virus and soil properties. Agric. Ecosyst. Environ. ١٧٧: ٦٣-٧٤.
- Diaz-Montano J., Fuchs M., Nault B. A., Fail J., Shelton A. M..
- ٢٠١١. Onion thrips (Thysanoptera: Thripidae): A global pest of increasing concern in onion. J. Econ. Entomol.
- ١٠٤: ١-١٣.
- Gill, H.K., Garg, H., Gill, A.K., Gillett-Kaufman, J.L. and Nault,
- B.A., ٢٠١٥. Onion Thrips (Thysanoptera: Thripidae)
- Biology, Ecology, and Management in Onion Production Systems. Journal of Integrated Pest Management, (١), p.٦.
- Hsu C. L., Hoepting C. A., Fuchs M., Shelton A. M.,Nault B. A..
- ٢٠١٠. Temporal dynamics of Iris yellow spot virus and its vector Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae), in seeded and transplanted onion fields. Environ. Entomol.
- ٣٩: ٢٦٦-٢٧٧.
- Jacobson A., Kennedy G. G.. ٢٠١٣. Specific insect-virus interactions are responsible for variation in competency of different Thrips tabaci isolines to transmit different tomato spotted wilt virus isolates. PLOS ONE ٨: e٥٤٥٦٧.
- Kuepper G.٢٠٠٤. Thrips management alternatives in the field.
- National Center for Appropriate Technology (NCAT), ATTRA – National Sustainable Agriculture Information
- Service Publication #IP١٣٢, USA. (http://www.agrisk.umn.edu/cache/arl٠٢٩٦٠.htm) (last accessed April ٢٠١٥).
- Lewis T.١٩٧٣. Thrips: Their biology, ecology and economic importance. Academic, London, United Kingdom.
- Nault B. A., Kain W. C., Wang P.. ٢٠١٤. Seasonal changes in
- Thrips tabaci population structure in two cultivated hosts. PloS ONE ٩: e١٠١٧٩.
- Pourian H. R., Mirab-balou M., Alizadeh M., Orosz S.. ٢٠٠٩.
- Study on biology of onion thrips, Thrips tabaci Lindeman (Thysanoptera: Thripidae) on cucumber (var.
- Sultan) in laboratory conditions. J. Plant Prot. Res. ٤٩: ٣٩٠-٣٩٤.
- Shelton A. M., Zhao J. -Z., Nault B. A., Plate J., Musser F. R.,
- Larentzaki E.. ٢٠٠٦. Patterns of insecticide resistance in onion thrips (Thysanoptera: Thripidae) in onion fields in New York. J. Econ. Entomol. ٩٩: ١٧٩٨-١٨٠٤.
